Waarom het ondersteunen van ambitieuze vrouwen nog steeds nodig is
In deze gastblog schrijft Hanan Challouki (28) over haar motivatie om de podcast Wat Zij Wil te starten. Hanan is de oprichtster van het agency Inclusified. Gedreven door de missie om een meer inclusieve wereld te creëren, werkte ze al samen met klanten als Brussels Airport, Telenet en BNP Paribas. Forbes beloonde Hanan voor haar innovatieve strategieën met een plekje in de prestigieuze lijst van 30 Under 30. Hanan Challouki is ook vice-president van de Belgian Association of Marketing en onafhankelijke bestuurder bij Flanders Investment & Trade.
Ik kreeg onlangs de vraag waarom ik mijn podcast Wat Zij Wil specifiek op vrouwen heb afgestemd. “Dat is toch niet zo inclusief?” Als inclusieve strateeg en oprichtster van het agency Inclusify, moet ik misschien wat meer uitleggen waarom een platform gericht op ambitieuze vrouwen in 2020 nog steeds noodzakelijk is.
Toen ik zelf startte met ondernemen in 2015 voelde ik mij op z’n zachtst gezegd de vreemde eend in de bijt. Ik had geen vrouwen in mijn eigen omgeving die de sprong reeds gewaagd hadden, en ook binnen mainstream media was er nauwelijks sprake van een reële vertegenwoordiging. Als het in het nieuws ging over een nieuwe start-up of een trend in de zakenwereld, leken steevast enkel witte mannen aan het woord te zijn. Hoewel ik zelf enorm gestimuleerd werd door vrienden en familie, miste ik voorbeelden om naar op te kijken en vrouwen om raad aan te vragen.
Want de beleving van vrouwen is nu eenmaal anders, ook in 2020. Onze opvoeding en onze cultuur geeft ons nog steeds (bewust en onbewust) mee welke beslissingen we moeten nemen, wat het beste bij ons gender zou “passen”.
Mannen worden nog steeds geportretteerd als broodwinners, vrouwen als zorgfiguren.
Wanneer een vrouw een stap vooruit zet in haar carrière wordt ze gevraagd of ze dat wel zal kunnen combineren met haar gezinsleven. Wanneer ze een verdiende opslag krijgt en daardoor meer verdient dan haar partner, krijgt ze de vraag of dat een impact heeft op haar relatie.
We leren vrouwen aan dat welke beslissing ze ook nemen met betrekking tot hun eigen professionele groei, er altijd een man is die daaronder zal lijden en waarvoor ze zich moeten verantwoorden. In films waarbij een vrouwelijk hoofdpersonage een toppositie inneemt in een bedrijf (denk maar aan The Intern of The Devil Wears Prada) leren we dat het onmogelijk is voor vrouwen om een evenwicht te vinden tussen het persoonlijke en het professionele. Wanneer een vrouw kiest om een carrière uit te bouwen, vereenzelvigt ze zich volledig met haar werk en stort de wereld om haar heen als een kaartenhuisje in elkaar. Het lijkt heel simplistisch, maar dat is hoe ambitie en het vrouwelijke gender nog al te vaak met elkaar verbonden worden in de verschillende offline en online werelden waar we deel van uitmaken.
Toen we de eerste corona lockdown noodgedwongen moesten verwelkomen, wou ik iets creëren waarin ambitieuze vrouwen zelf het woord konden nemen, los van alle veronderstellingen die heersen. Wat Zij Wil werd een safe space waarin vrouwen zichzelf kunnen zijn, hun eigen verhaal kunnen delen en tips kunnen geven aan anderen die daar al dan niet nood aan hebben. Voor mij was het vooral essentieel dat het een platform kon worden voor àlle vrouwen, ongeacht etniciteit, religie, seksuele geaardheid en andere identiteitskenmerken. Mannen kunnen en mogen absoluut luisteren, maar hoeven hun perspectief even niet te delen.
Vrouwen nemen nog steeds te weinig het woord en het wordt hen ook nog te weinig gegeven.
De enige manier om de stereotiepe beelden van de vrouwelijke ondernemer of intrapreneur te doorbreken, is door onze eigen verhalen te delen. We hebben nood aan échte levenservaringen, realistische tips om met bepaalde situaties om te gaan (diepgaander dan “Wees jezelf!”) en redenen om door te zetten als het moeilijk wordt. Door elkaar te ondersteunen, creëren we hopelijk een generatie waarin een podcast voor vrouwen helemaal overbodig wordt. Dat is nu echter nog niet het geval.
